Ekspresowy wyrok w Krakowie w oparciu o art. 148.1 § 1 k.p.c.!

Kolejna wygrana na rzecz naszych Klientów – tym razem bank będzie musiał zwrócić ponad 308 tysięcy zł wraz z odsetkami od dnia w którym roszczenie stało się wymagalne oraz koszty procesu w wysokości 11 817,00 zł.

Czy to faktycznie powód do radości?

SO w Krakowie w 3 miesiące wydał wyrok ws. umowy zawartej z poprzednikiem mBank S.A. w 2008 r. Sprawa wpłynęła do sądu 6 października 2023r., a już 16 stycznia 2024r. został wydany wyrok.

Sąd ustalił, że między stronami nie istnieje stosunek prawny wynikający z umowy o kredyt hipoteczny dla osób fizycznych „MULTIPLAN”, waloryzowany kursem CHF i zasądził na rzecz naszego Klienta kwotę 308 447,91 zł wraz z odsetkami od dnia, w którym roszczenie stało się wymagalne oraz koszty procesu w wys. 11 817,00 zł. Sąd, na posiedzeniu niejawnym, pominął dowód z opinii biegłych oraz przesłuchania powoda.

Brzmi dobrze, ale….

Wyrok został wydany na posiedzeniu niejawnym w trybie art. 148.1 § 1 k.p.c. Zgodnie z treścią tego przepisu sąd może rozpoznać sprawę na posiedzeniu niejawnym, gdy uzna – mając na względzie całokształt przytoczonych twierdzeń i zgłoszonych wniosków dowodowych – że przeprowadzenie rozprawy nie jest konieczne.

Zgodnie jednak z treścią art. 148 § 3 k.p.c. przepisu § 1 nie stosuje się, jeżeli strona w pierwszym piśmie procesowym złożyła wniosek o wysłuchanie jej na rozprawie albo przepis szczególny przewiduje taki obowiązek, chyba że pozwany uznał powództwo.

Bank powództwa nie uznał, strony złożyły wnioski o przeprowadzenie rozprawy, a zatem wydanie przez sąd postanowienia rozstrzygającego o wnioskach dowodowych stron na posiedzeniu niejawnym i wydanie na tym posiedzeniu wyroku w trybie art. 148.1 § 1 k.p.c., nie powoduje co prawda, zgodnie z orzecznictwem, skutku nieważności postępowania w postaci pozbawienia strony możliwości obrony jej praw, lecz może prowadzić do naruszenia innych przepisów postępowania, których uwzględnienie może skutkować uchyleniem zaskarżonego wyroku i przekazaniem sprawy do ponownego rozpoznania (art. 386 § 4 k.p.c.).

Czy tak będzie? Poczekamy, zobaczymy 🙂